Openheid en acceptatie

In onderstaand citaat geeft de Boeddha aan dat bij het observeren van gevoelens, verlangen naar iets en afkeer van iets losgelaten zijn. Bij de andere grondslagen voor mindfulness keert ook steeds terug "having abandoned every craving and every distaste for this life", zodat mindfulness zonder een verlangen naar of afkeer van iets is.

Het kunnen laten zijn in gewaarzijn maakt het mogelijk om de "dingen" te zien zoals ze zijn, wat een leerproces op basis van direct ervaren mogelijk maakt, en wat voorbij conceptuele interpretaties van wat ervaren wordt kan gaan.

Dit laten zijn zoals de dingen zijn heeft impliciet een niet-oordelende houding in zich en kan gezien worden als een vorm van acceptatie. Vanuit het niet-oordelende en niet-interpretatieve karakter kunnen we ook dingen die we als niet-perfect beschouwen of die we als niet-prettig ervaren, natuurlijk laten zijn en natuurlijk laten oplossen. Dit is als het vrienden maken met dingen die we wellicht liever niet zouden willen.

Dit is gerelateerd aan zelfcompassie waarin het vriendelijk, warm en met zorg omgaan met jezelf op basis van mindfulness benadrukt wordt. Zie de presentaties van Kristin Neff over zelfcompassie op de presentaties-pagina voor meer informatie.

Op deze manier kan er een open en accepterende benadering zijn voor wat er zich in het huidige moment aandient en via die accepterende houding kan er een vriendelijk aandachtig en open aanwezig-zijn zijn waarin we ervaring vrij door ons heen kunnen laten gaan zonder naar iets te streven. Zie ook het interview met Haemin Sunim op de presentaties-pagina.

In situaties waarin je afwijst via negatief denken over of kwaadheid, of in situaties waarin aan prettige dingen vastgehouden wordt, kan laten zijn beoefend worden waardoor meer openheid kan ontstaan en je meer vanuit openheid aanwezig kan zijn.

Openheid verwijst niet alleen naar open zijn voor wat zich aandient maar ook naar het open of vrij laten van het huidige moment. Ervaringen in het huidige moment worden niet vast gezet of bezit van genomen zodat deze natuurlijk kunnen veranderen, en de aandacht kan zijn bij deze spontane veranderingen. Dit kan ertoe leiden dat er spontane herkenningen plaats vinden van de open of lege aard van wat ervaren wordt, waarbij deze ervaringen niet meer als interne of externe opzichzelf staande "vaste" objecten gezien worden.

Door in contact te zijn met wat er in het huidige moment gebeurt, zonder dat te versterken of vast te zetten verliezen we niet de openheid waardoor we ook spontaan in contact kunnen zijn met het volgende dat gebeurt zodat we aanwezig zijn in "the unfolding" moment.

Omdat laten-zijn kan leiden tot fijne ervaringen kan de herinnering daaraan ook leiden tot het opnieuw willen ervaren van die ervaringen, waardoor de intentie doelgericht kan worden en dit een obstakel kan vormen bij laten-zijn.
Door een accepterende houding te laten ontstaan kan de intentie van streven naar losgelaten worden zodat vanuit een accepterende houding/intentie laten-zijn weer mogelijk wordt.
Acceptatie bevordert laten-zijn zoals het is.

Openheid in mindfulness wil niet zeggen dat alles wordt toegelaten. Bijvoorbeeld bij afleiding in een oefening is er wel het idee om weer terug te keren naar de oefening (of zoals Mingyur Rinpoche aangeeft: het is niet de bedoeling dat je patronen die opkomen de baas laat zijn , zie zijn presentaties op de presentaties-pagina).